‘object permanence’ ภาพโพลารอยด์อันเลือนลาง ที่ช่วยบอกว่าบางอย่างยังคงอยู่

ผลงานจากศิลปินจากพอร์ตแลนด์ ‘Catherine Graffam’ ผู้สะท้อนประสบการณ์ชีวิต และระบายอารมณ์ความรู้สึกต่างๆ ออกมาผ่านภาพวาด จนกระทั่งได้เจอจุดเปลี่ยนบางอย่าง จึงได้ทดลองสร้างผลงานผ่านภาพถ่าย ‘โพลารอยด์’

จุดเปลี่ยนสำคัญอย่างหนึ่งคือช่วงฤดูร้อนปี 2021 ศิลปินได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคสมาธิสั้น (ADHD) ทำให้ขาดสิ่งที่เรียกว่า ‘Object Permanence’ (ความคงทนของวัตถุ) ซึ่งหมายถึงความสามารถในการรับรู้ว่าสิ่งของ หรือผู้คนยังคงมีอยู่ แม้ว่าจะมองไม่เห็นหรือได้ยินก็ตาม (ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นพัฒนาการที่เกิดขึ้นในเด็กเล็ก เช่น การรับรู้ว่าคุณแม่ยังคงมีตัวตน แม้จะไม่ได้อยู่สายตา)

แต่สำหรับผู้ใหญ่จะต่างกันเล็กน้อย จะเป็นความยากลำบากในการจดจำว่าสิ่งของบางอย่างอยู่ที่นั่น เช่น เมื่อใส่สิ่งของบางอย่างไว้ในลิ้นชัก แล้วจะลืมสิ่งนั้นไป แต่สำหรับ Graffam พบว่าอาการนี้ขยายมาถึงภาพถ่ายดิจิทัลในช่วง 5 ปีที่ผ่านมา ที่ได้บันทึกไว้บนคลาวด์มากกว่า 10,000 ภาพ

ทำให้ศิลปินลืมความทรงจำเกี่ยวกับภาพถ่ายเหล่านั้น เหมือนว่ามันไม่เคยมีอยู่จริง จนกลายเป็นแรงบันดาลใจในการสร้างสรรค์ผลงานผ่าน ‘โพลารอยด์’ ที่จับต้องได้มากขึ้น และเป็นภาพถ่ายที่ใกล้เคียงกับภาพวาดที่สุด

จนกลายเป็นผลงานในซีรีส์ ‘object permanence’ ที่เกิดจากภาพถ่ายโพลารอยด์ที่ถูกซ่อนจากตัวของศิลปินเองเพื่อให้ลืมรายละเอียดทั้งหมดไปอย่างเป็นธรรมชาติ ผสมผสานกับเลเยอร์ของสีอะคริลิคที่ใช้ลดทอนรายละเอียดต่างๆ ลงเมื่อได้กลับมาตรวจสอบภาพถ่ายอีกครั้งนั่นเอง